Gerichte vrijstellingen in de WKR

2015-01-23 / Overige

Niet over alle vergoedingen en verstrekkingen is belasting verschuldigd. Bepaalde vergoedingen en verstrekkingen zijn gericht vrijgesteld. Om gebruik te maken van de gerichte vrijstellingen moeten de vergoedingen en verstrekkingen eerst als eindheffingsbestanddeel worden aangewezen. Dit aanwijzen kan bijvoorbeeld door de vergoeding of verstrekking in de administratie op te nemen als eindheffingsloon. Het aanwijzen kan per individuele werknemer en/of op collectief niveau voor alle werknemers tegelijkertijd. Voordat de eindheffing berekend wordt, wordt van het aangewezen eindheffingsloon eerst de gerichte vrijstellingen en de vrije ruimte (1,2% van het totale fiscale loon) afgetrokken.

De gericht vrijgestelde vergoedingen en verstrekkingen zijn:

• reiskosten (incl. woon-werkverkeer),
• verblijfskosten,
• cursussen, congressen, seminars, vakliteratuur en dergelijke voor het onderhouden en verbeteren van de kennis en vaardigheden die nodig zijn voor het werk. Hieronder valt ook de inschrijving in een beroepsregister en outplacement,
• studiekosten met het oog op het verwerven van inkomen (incl. EVC),
• extraterritoriale kosten (30%-regeling),
• verhuiskosten,
• branche-eigen producten,
• een aantal werkplekgerelateerde voorzieningen.

Branche-eigen producten

De regeling voor branche-eigen producten zoals deze onder de oude regeling geldt, wordt in de WKR nagenoeg geheel voortgezet in de vorm van een gerichte vrijstelling. Vanaf 2015 is er dan ook een gerichte vrijstelling voor vergoedingen en verstrekkingen voor de aanschaf van branche-eigen producten bij de inhoudingsplichtige of een met de inhoudingsplichtige verbonden vennootschap tot een bedrag van ten hoogste:

• 20% van de waarde in het economische verkeer van deze producten en
• maar niet meer € 500 per werknemer per kalenderjaar.

In afwijking van de oude regeling is het onder de WKR niet langer mogelijk om het niet-gebruikte deel van de personeelskorting door te schuiven naar volgende kalenderjaren.

Gericht vrijgestelde vergoedingen en verstrekkingen van voorzieningen op de werkplek

Vanaf 2015 geldt er een nieuwe gerichte vrijstelling voor een aantal werkplekgerelateerde voorzieningen waarvoor in de WKR tot en met 2014 nog een nihilwaardering gold. Door deze maatregel is het onderscheid tussen (al dan niet in eigendom) verstrekte voorzieningen en vergoedingen voor dergelijke voorzieningen komen te vervallen. Het gaat om de volgende voorzieningen, ingeval deze geheel of gedeeltelijk op de werkplek gebruikt of verbruikt worden (artikel 8.4a uitvoeringsregeling LB 2011):

• voorzieningen die rechtstreeks voortvloeien uit het arbobeleid van de werkgever,
• hulpmiddelen die ook elders gebruikt kunnen worden en die geheel of nagenoeg geheel zakelijk gebruikt worden.

Tip 2 Gereedschappen, computers, mobiele communicatiemiddelen en dergelijke die niet onder het noodzakelijkheidscriterium gericht vrijgesteld zijn omdat ze bijvoorbeeld niet zonder meer nodig zijn, kunnen echter ook onder de nieuwe gerichte vrijstelling van werkplekgerelateerde voorzieningen vallen.

Voor de gericht vrijgestelde arbovoorzieningen geldt dat onder een werkplek ook kan worden verstaan (artikel 8.4a, tweede lid, uitvoeringsregeling LB 2011):

• Een werkruimte thuis ingeval van thuiswerk in de zin van de Arbowet.
• De plaats waar uitvoering wordt gegeven aan het arbobeleid van de werkgever.

Tip 3 Het aanwijzen plaats van uitvoering arbobeleid zo uitgebreid mogelijk definiëren (zoals werkplek thuis, parkeergarage).